Augie Kieckhefer, de man die door de 1,000 barrière ging

August « Augie »Kieckhefer - Mr. 1,000

Nog  11 maanden slapen en het is het zover.  Het WK driebanden (3B) komt terug naar Antwerpen, na 39 jaar wachten, dankzij het organisatietalent van Ludo Dielis.  Ludo maakt daarmee de cirkel rond van een prachtige carrière als speler en organisator.  Oktober 2013, leg het nu al vast, vraag vakantie aan je baas, verwittig moeder de vrouw, want in oktober 2013 zijn we niet thuis.

Daarom is een stukje geschiedenis over dit prachtige spel op zijn plaats. De eerste 3B-wedstrijden in de Verenigde Staten werden opgetekend rond 1878.  Tot de jaren ‘50 van de vorige eeuw werd het sterkste 3B-spel gespeeld in de Verenigde Staten.  Waar te beginnen, begin jaren 1900?  Bij Alfredo DeOro, de Cubaan met New York als thuisbasis en vele malen wereldkampioen 3B en pool of bij Cannafax, de woesteling die als het spel slecht liep een zakmes bovenhaalde en ermee in zijn houten been stak om de tegenstander te intimideren of Johnny Layton, man van de systemen en de wiskundige precisie?

Ik dacht te beginnen met August "Augie” Kieckhefer.  "Gust wie? Kiekefretter??”  hoor ik je vragen. Nee, KIECKHEFER! Moest biljarten een vak zijn op school zou iedereen weten wie Augie Kieckhefer was.  August werd geboren op 21 juni 1889 in Wisconsin.  Vader August sr. verdiende een dikke boterham in de liftenbusiness, moeder Anne had de handen vol met de 9 kinderen.



Augie deed alles rechtshandig, behalve biljarten deed hij linkshandig en dat deed hij bijzonder goed. Door zijn linkeroog dan weer zag hij geen steek.  Toen thuis een biljart werd geïnstalleerd bleek al snel dat Augie de krak van de familie was.  Zodra hij de kans kreeg ging hij plaatselijk wedstrijden spelen en hij won.  Hij ging wat minder plaatselijk wedstrijden spelen en won nog.  Pool of 3B, het maakte niet uit.  Uiteindelijk zou hij voor het 3B kiezen.  Op 17 juni 1916 trouwde hij met de knappe Genevieve Victoria White die gekend was in de wereld van de varieté.

Zijn carrière zat in de lift.  Zoals voorspeld in Billiards Magazine van 1918, het jaar dat hij voor het eerst wereldkampioen wordt,  zou hij een topspeler worden.  Meerdere  malen zou hij wereldkampioen worden, al naar gelang de bron verschilt het aantal tussen 6 en 11.  Op het Wereldkampioenschap voor Professionals van 31 januari tot 15 februari  1927 te Chicago ging hij met een algemeen gemiddelde van 1,077 over 8 wedstrijden als eerste op een groot toernooi door de barrière van de 1,000 algemeen gemiddelde.

Pittsburg Press, 14 december 1918


 
Als Mozes niet naar de berg toegaat, moet de berg naar Mozes gaan.  Het wereldkampioenschap voor professionals dat meestal doorging in Chicago, de thuisbasis van de Brunswick & Collender Co tevens hoofdsponsor, was een puur Amerikaanse aangelegenheid met af en toe een inwijkeling als DeOro of de Mexicaan Joe Chamaco.  De vlag dekte dus niet helemaal de lading, maar op dat moment werd er nergens ter wereld beter 3B gespeeld.  Wie iets wou betekenen in de biljartwereld en geld wilde verdienen wist waar hij moest zijn.  De Antwerpse professional Edouard Horemans stak zo de grote plas over en zou daar 2x wereldkampioen te worden in het kaderspel.  

In 1932 van 18 januari tot 9 februari in de Mussey’s Billard Room, Wabash Avenue 131, Chicago zou Augie zijn 1,000 stunt nog eens overdoen over 11 wedstrijden dit keer.  Jake Schaeffer Jr., het kadergenie, die pas 9de zou eindigen zette wel de 4 beste particuliere gemiddelden neer met 1,612 - 1,562 - 1,442 en 1,290.  Kieckhefer volgde met 1,207 – 1,185 – 1,162 en 1,101.  Schaeffer zou het beste met het slechtste afwisselen terwijl Augie speelde met de regelmaat van een metronoom en wereldkampioen werd.   Thurnblad maakte de hoogste serie van 13.  Kieckhefer ging aan de haal met $ 9.000 prijzengeld en een diamanten embleem ter waarde van $ 1.000.  In het prijzengeld zat ook een percentage op de inkomgelden ter waarde van $ 1.800. Zonder meer hoge bedragen waar in die tijd royaal kon van geleefd worden.

Ter vergelijking werd dat zelfde jaar te Vichy in Frankrijk het wereldkampioenschap voor amateurs georganiseerd door de UIFAB (internationale bond) en de FABB (Franse bond) van 1 tot 5 juni dat werd gewonnen door de Nederlander Hendrik Robijns.  Robijns zou winnen met een algemeen gemiddelde van 0,697 over 8 wedstrijden ( waarvan een barragewedstrijd tegen Puigvert welke hij won met een gemiddelde van 0,847 en een hoogste serie van 6), voor de Spanjaard Claudio Puigvert en de Zwitser Fred Äberhard.  Puigvert haalde het hoogste particulier gemiddelde van 1,136 en een hoogste serie van 10.  De Amerikaan Edward Lee die 4de zou eindigen haalde met 0,708 het hoogste algemeen gemiddelde.  De profs in de Verenigde Staten hadden een voorsprong die ze nog 20 jaar zouden vasthouden.

Augie bleef tijdens zijn carrière niet bij de pakken zitten en opende een aantal biljartzalen.  Daarnaast startte hij met Steve Nemecek,  in 1921 de Kieckhefer Mfg Co, een verdeler van biljarttafels en accessoires welke zou voortbestaan tot 1976 toen ze werd overgenomen door de Tweeten Fibre Co, die nog altijd bestaat.  Nemecek was ook zaaleigenaar en 3B-speler van hoog niveau, bovendien had hij de pomerans technisch verbeterd.  
Augie zou veel te jong sterven, op 11 september 1936 te Chicago, op 47-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hersentrombose.  Hij werd begraven op het Forest Home Cemetry, Milwaukee, in Wisconsin.


Filip Steurs.  21 oktober 2012.

Bronnen : le billiard sportif, www.charlesursitti.com  ,  Billiards Magazine, Chicago Billiard Museum, Pittsburg Press, Official Rule and Record Book for all Pocket and Carom Billiard Games 1968, Billiard Games pocket and carom 1971, Encyclopedie van de Ereklasse 2011 door Cees Sprangers. 

Biljartsystemen voor het driebanden zijn in België voornamelijk gekend door de boeken van  Raymond Ceulemans en  Jean Verworst en recenter Frédéric Caudron met het "Van Kuijk systeem”.  Sommigen hebben misschien nog van Hoppe of Lapperre gehoord.  De oorsprong gaat echter terug tot de jaren '20.  In het weekblad Le Billard Sportif publiceerde de Amerikaanse amateurkampioen Elmer S. Prather hierover  een reeks artikels vanaf september 1932.  Maar in 1928 reeds werd in New York het boek System Play in Three-Cushion Billiards van de hand van E.H. Barry gepubliceerd wat de neerslag was van wat toen door de topspelers werd toegepast.